Eigenlijk is het volstrekt onbegrijpelijk: leerlingen die niet de richting van hun keuze kunnen volgen, leerlingen die niet naar de school kunnen gaan die ze zich wensen, enkel en alleen omdat dat voor hen ‘te duur’ is.

En het gaat hier niet eens om hoger onderwijs – volgens sommigen een zaak die sowieso alleen voor de elite weggelegd hoort te zijn – maar om leerplichtonderwijs. Onderwijs dat elk kind in België moet volgen. En dat onderwijs, die basisvorming waarvan het recht voor iedereen gewaarborgd hoort te zijn, die wordt voor sommige kinderen te duur gemaakt.

Uit een enquête van de koepel van Vlaamse ouderverenigingen blijkt dat de ene school voor net dezelfde richting tot tien keer meer aanrekent dan de andere school. De factuur voor een jaartje onderwijs in de ene school kan tot 1.000 euro hoger oplopen dan de factuur in de andere school. Noodzakelijk voor het pedagogisch project? Het zou van iets minder hypocrisie getuigen mocht een school simpelweg een bordje ophangen aan de poort: ‘Enkel voor de kinderen van gegoede ouders. Anderen gelieve zich te onthouden.’

Reactie van de bevoegde minister: ‘Een oplossing is te complex. Als er een probleem zou zijn, kunnen die ouders bij de school zelf terecht om een oplossing te zoeken.’ Case closed. Het recht op gelijkwaardig onderwijs garanderen voor elk kind in Vlaanderen behoort blijkbaar niet tot de bevoegdheden van deze minister.

Het recht op kosteloos onderwijs, nota bene een grondwettelijk verankerd recht, is een grap geworden. De prijs van de verplichte boeken alleen al in sommige scholen: 660 euro. Per jaar.

Vorig jaar nog was er heibel omdat kinderen hun diploma niet uitgereikt kregen omdat ze nog onbetaalde rekeningen te vereffenen hadden. En meer en meer scholen schakelen incassobureaus in, zelfs deurwaarders, omdat ouders hun kinderen naar school blijven sturen terwijl ze het eigenlijk niet meer kunnen betalen. Kosteloos onderwijs, zei u?

De minister, die stuurt bezorgde ouders wandelen. Want oplossingen zijn ‘te complex’.

Het principe is nochtans eenvoudig. Een samenleving die onnodige drempels opwerpt die de toegang tot kwaliteitsvol onderwijs beperken, is fout bezig. Een minister voor wie die drempels wegwerken geen absolute prioriteit is, is fout bezig. Het kan niet dat, terwijl we nog nooit zo rijk zijn geweest, geldgebrek de schoolpoorten gesloten houdt, al was het maar voor één kind. Het kan niet dat kinderen uitgesloten worden omdat hun ouders krap bij kas zitten. Voer die maximumfactuur ook in het secundair in. Het Go!-onderwijs is alvast voor. Nu de minister nog.

[Deze tekst verscheen op 29/08 in DS Avond.]