Het is in vele opzichten een ellendige tijd geweest, waarin wanhoop en woede en ontreddering ons vaak nader stonden dan stil geluk. En dat maakt het ook tot gevaarlijke tijden, waarin volksmenners gereed staan om angsten niet in te tomen maar voor hun strijdwagen te spannen en aan te sporen. Uit opportunisme, op jacht naar eigen glorie, met een verblindend waanbeeld voor ogen jagen ze onze onzekerheid aan.

De volksmenner waant zich de vertolker van de grondstroom, de personificatie van het ware volk en de volle waarheid, die niet toevallig samenvallen met hem en in hem en door hem — wat meteen elke tegenstem leugenachtig maakt, delegitimiseert, en elke tegenstander tot een lid van de vijfde kolonne, een collaborateur met de vijand, een volksvreemd element dat met alle middelen moet bestreden worden om het echte volk te bewaren. Juu!, brult de volksmenner, en hij knalt met de zweep, de ondergang van het avondland profeterend, waar alleen hij ons voor kan behoeden. Juu!

Ondergang? Collectief hebben wij het nog nooit zo goed gehad. De gemiddelde Belg is rijker dan ooit — meer: de gemiddelde Belg is één van de rijkste burgers ter wereld. Bijna twee op drie Belgen bezit dan wel minder dan het gemiddelde nettovermogen (bijna 200.000 euro!), maar zelfs met de ongelijkheid valt het in ons land, vergeleken met vele andere landen, best mee. Sinds 1999, het aantreden van de historische Paars-Groene meerderheid, groeide de Belgische economie en koopkracht sneller dan in de ons omliggende landen.

De Belgische huizen zijn soms spectaculair lelijk, wat ook telt is dat spectaculair veel Belgen het huis waarin ze wonen ook echt het hunne mogen noemen. De auto’s die me van het voetpad rijden lijken elk jaar groter, imposanter, luxueuzer te worden, en vormen een steeds wassende vloed die onze wegen overspoelt. En nooit waren die straten zo veilig, was er zo weinig misdaad. De koffiebars zitten stampvol, en vanaf de eerste zonnestralen in het jaar is het vechten om een plek op een terras te veroveren.

Ons onderwijs is bij het beste ter wereld. Nog nooit hadden zo veel Belgische jongeren de kans om naar universiteiten van wereldniveau te trekken. We leven steeds langer, we blaken van gezondheid, en wie toch het ongeluk heeft door ziekte getroffen te worden is bijna nooit zo goed omringd geweest met zorgen als vandaag in België.

En alsof dat alles nog niet volstond: vanavond trapt KV Mechelen het nieuwe voetbalseizoen op gang, op z’n eigen heilige grond, in een gloednieuw stadion, voor meer volk dan ooit.

Afgemeten aan zowat alle maatstaven die er toe doen, zijn wij bij de meest succesvolle landen ooit. Ondergang? De toekomst kan bijzonder mooi zijn, als we maar willen.