Het integratiedebat is de taalgrens over gestoken, en de MR roert de trom van het failliet van de multiculturele samenleving. Assita Kanko, gemeenteraadslid voor de Franstalige liberalen in Elsene, mocht er een opiniestuk over plegen in La Libre Belgique (17/04/2013). Ze pleit voor “een serene dialoog” (waarbij ze politieke tegenstanders wel een “naïveté imbécile” toedicht, en hun motivatie “minable et irresponsable” noemt — maar passons), en schrijft:

L’intégration est une obligation morale pour tous. Soyons cohérent: pour ceux qui n’aiment pas notre constitution et nos lois, l’Arabie Saoudite et l’Iran sont assez riches pour accueillir une partie de la misère du monde.

Integratie is een “morele verplichting”, en integratie bestaat er blijkbaar in dat we oprecht onze liefde verklaren voor “onze grondwet en onze wetten”, op straffe van verbanning naar Iran en Saoedi-Arabië. Aangezien het zowat in de Belgische cultuur lijkt ingebakken te zijn te zeuren en te zagen en te zemelen en te zeiken over onze grondwet en onze wetten kan dat wel eens een serieuze volksverhuizing opleveren. Ik stel alvast voor dat we unitaristische belgicisten en separatistische flaminganten lotjes laten trekken over wie naar Iran moet en wie naar Saoedi-Arabië. Hoeven ze elkaar daar niet meer tegen te komen.

Maar ongetwijfeld ben ik van slechte wil. Het kan immers geen toeval zijn dat ze net Saoedi-Arabië en Iran als oorden van verbanning uitkiest. Want waarin uit zich een gebrek aan liefde voor onze mooie grondwet?

Il est clair que si l’on veut vivre dans un pays où la loi et/ou les mœurs permettent à un violeur d’épouser sa victime comme seule punition, dans un pays où l’apostasie et l’homosexualité sont punies de prison voire de mort, dans un pays où l’avortement est encore interdit, dans un pays où les écrivains et les journalistes sont muselés,… alors on ne vient pas vivre en Belgique, au cœur de cette Europe de Voltaire et de Diderot…

Hier is iets merkwaardigs aan de gang, en ik vrees dat het lang geen toeval is. Plots gaat het niet meer over een gebrek aan integratie van wie hier al woont, van wie hier misschien geboren en getogen is en zich toch niet kan vinden in de normen en waarden die ingeschreven staan in onze wetten. Plots gaat het over immigratie: kun je je niet vinden in deze regels, schrijft Kanko, kom dan niet hier wonen.

Van twee dingen één. Ofwel blijkt dit “kleine land van 11 miljoen inwoners” waarin “we niet de hele wereld kunnen verwelkomen” het laatste jaar overspoeld te worden door een golf immigranten die te vuur en te zwaard de sharia wensen op te leggen — maar dan kan het Elsense gemeenteraadslid best contact opnemen met haar liberale minister bevoegd voor asiel en migratie, en meteen ook de politie wijzen waar die net ingeweken horde fundamentalisten zich verschuilt. Ofwel blijft voor Kanko iedereen die ooit geïmmigreerd is naar België of afstamt van immigranten voor eeuwig en twee dagen zelf een immigrant, die als het hem of haar hier niet bevalt, aantoont geen echte Belg te zijn en dus maar weer mag oprotten naar Saoedie-Arabië of Iran — een standpunt waar een op z’n zachts gezegd onfrisse geur rond hangt. Moeten die faux-Belges trouwens zelf een lijnvlucht richting Ryad of Teheran regelen, of zullen we om het hen makkelijk te maken toch maar een C-130 van het leger vorderen?

En stel nu eens, stél dat er “echte” Belgen blijken te zijn die merkwaardig genoeg toch niet “goed geïntegreerd” zijn. Stel nu eens dat er Belgen zijn die zich niet kunnen vereenzelvigen met het “Europa van Voltaire en Diderot.” Stel dat er Belgen zijn voor wie homofilie eigenlijk een aberratie is. Stel nu eens dat er Belgen zijn die het —letterlijk— een zonde achten dat wij abortus hebben gelegaliseerd. Wat wenst Kanko met hen te doen? Moeten zij mee het vliegtuig op, mee het land uit gezwierd worden? Of is het idee dat er zo’n ‘slecht geïntegreerde’ Belgen zijn te belachelijk voor worden? Zo belachelijk dat het nog geen 25 jaar geleden is dat abortus moeizaam werd gelegaliseerd? Zo belachelijk dat nog geen dertig jaar geleden homofilie nog in het strafwetboek vermeld stond, en het maar sinds tien jaar is dat homokoppels mogen trouwen? — Moesten wij Belgen ons dus eigenlijk allemaal tezamen allang zelf gedeporteerd hebben richting Saoedie-Arabië en Iran, omdat we zelf bepaald niet altijd recht doen aan het Europa van Voltaire en Diderot? En waren Voltaire en Diderot geen voorstanders van het idee dat elke mens zijn of haar overtuigingen mag verdedigen, ook als ze niet stroken met de hunne, zelfs wanneer ze een verwerping van homofilie en abortus inhouden? Is dat geen standpunt dat net een liberaal vurig zou moeten verdedigen? De gelijkheid van elke mens is een absolutum waar niet aan geraakt kan en mag worden. Die gelijkheid houdt ook in dat inwoners van België niet uit hun land verbannen worden omdat ze een mening zouden hebben die niet strookt met die van Assito Kanko of van mij — ook niet wanneer zij, hun ouders, of hun grootouders een immigratieachtergrond hebben.

Ik heb geen problemen met een “serene dialoog” over integratie. Het is wachten op Kanko’s bijdrage.